Świat Sanktuarium, jaki poznasz w Diablo III, nigdy nie będzie taki sam za każdym razem. Jest tak dlatego, że znaczne obszary środowiska gry – poza ważnymi miejscami w rodzaju wiosek, miast i innych charakterystycznych punktów – są rozmieszczone losowo. Jak kawałki układanki tworzą one labirynty, podziemia i rozległe puszcze, inne w każdej kolejnej rozgrywce i różniące się od wersji Sanktuarium, którą przemierza reszta graczy w Diablo III.
Za każdym razem, gdy rozpoczniesz nową grę w Diablo III lub wczytasz istniejącą postać, świat gry się zmieni. Nowe potwory wylezą niespodziewanie z dzikich ostępów, a skrzynie z nowymi skarbami pojawią się w nowych miejscach. Co więcej, także rozkład jeszcze niepoznanych obszarów ulegnie zmianie. Jaskinie i drzewa zostaną przeniesione w inne miejsca, a wydeptana ścieżka, z której korzystałeś wcześniej, może zniknąć lub prowadzić teraz przez legowisko groźnych bestii. Diablo III generuje losowo nawet niektóre z kluczowych elementów gry. Przykładowo, aby dotrzeć do ważnego celu zadania, musisz przejść przez ciemny, zapadający się tunel – lecz tunel ten może się pojawić w jednym z ośmiu miejsc na mapie.
Nie wszystkie elementy świata są zmienne. Bezpieczne miejsca w Diablo III – obozy i miasta – pozostaną niezmienione. Znajdziesz w nich handlarzy, którzy sprzedadzą ci nowe przedmioty i naprawią twój ekwipunek. Tam również zbierają się twoi towarzysze i kluczowi bohaterowie niezależni – możesz wybrać każdego z nich, aby rozpocząć rozmowę, poprosić o radę, lub po prostu poznać jego historię.
W miastach trafisz również na magiczny symbol wyryty w ziemi. Identyczne symbole znajdziesz także w różnych miejscach na całym świecie. Są to punkty nawigacyjne, tajemne kręgi teleportacji, które możesz wykorzystać do przemieszczania się po całym Sanktuarium. Gdy odkryjesz nowy punkt nawigacyjny w trybie kampanii, możesz przenieść się do innych podobnych punktów, które już aktywowałeś. W trybie przygodowym wszystkie punkty nawigacyjne są dostępne od początku rozgrywki.
Udanie się do punktu nawigacyjnego otworzy mapę pokazującą wszystkie punkty, które zostały już uaktywnione. W trybie kampanii punkt nawigacyjny położony najbliżej celu twojego aktualnego zadania będzie się błyskał – udaj się do tego miejsca, gdy jesteś gotowy do kontynuowania przygód.
Zadania tworzą fabułę Diablo oraz znaczą postęp twojej wyprawy, której celem jest pokonanie władców piekieł.
Pełny opis każdego aktualnie wykonywanego zadania – włącznie z jego celem i wskazówkami – znajdziesz w swoim dzienniku (PC: klawisz J; konsole: przycisk BACK lub SELECT, a następnie przejdź do sekcji „Zadania”). Twój dziennik zawiera również zapiski z twojej podróży – bestiariusz z opisem napotkanych potworów, zbiór przeczytanych ksiąg wiedzy i tak dalej.
Zadania gwarantują nagrody – złoto, doświadczenie, a czasami również przedmioty. Niektóre zadania mają dodatkowe cele, które nie są niezbędne do wypełnienia całej misji, lecz których wykonanie przyniesie ci znaczne korzyści, takie jak więcej doświadczenia lub złota.
Najczęściej będziesz otrzymywać zadania od najbliższych sojuszników – ludzi, którzy podróżują z tobą i polegają na twojej sile i przywództwie. Czasami jednak zauważysz, że świat otwiera przed tobą nowe możliwości – nową ścieżkę, wroga do pokonania, czy też inne okazje.
Jeśli chcesz powtórzyć tryb fabularny gry, możesz przejść do menu „Ustawienia gry” i użyć opcji „Wyzeruj zadania” (PC). Spowoduje to rozpoczęcie kampanii w akcie I, a wszystkie postępy zadań (i punkty nawigacyjne) zostaną wyzerowane. Innymi słowy, musisz ponownie wypełnić zadania i odblokować punkty nawigacyjne, tak jakbyś grał w Diablo III po raz pierwszy. Po wykonaniu tego kroku otrzymasz dodatkowe nagrody za ukończenie zadań.
Po użyciu opcji „Wyzeruj zadania” podczas gry postaciami na poziomach 1-59 z każdego bossa na końcu aktu wypadnie na pewno co najmniej jeden przedmiot legendarny. W przypadku gry postacią na poziomie 60 przedmiot legendarny wypadnie wyłącznie z bossa wieńczącego akt IV, natomiast dla postaci na poziomach 61-70 – z bossa na końcu aktu V.
Przemierzając świat Sanktuarium, natkniesz się również na wydarzenia – drobne, losowe zadania, pozbawione większego wpływu na całokształt fabuły, niemniej jednak oferujące pewne korzyści lub wyzwanie.
Do wydarzeń można zaliczyć demoniczne rytuały, zasadzki zastawione przez wrogów, jaskinie pełne głodujących więźniów i inne losowe sytuacje, które będą dla ciebie dodatkowym wyzwaniem podczas poznawania głównej fabuły Diablo III. Wydarzenia mogą zapewniać ci rozmaite premie i stawiać na twej drodze przeróżnych przeciwników.
Warunki wydarzeń mogą się zmieniać w każdej rozgrywce, a w nagrodę za ich wykonanie w większości przypadków otrzymasz nagrody lub zyskasz szansę na zdobycie dodatkowych skarbów.
W całym Sanktuarium pojawiły się potwory z piekła rodem. Pokonaj je, a być może uda ci się zdobyć artefakty otwierające drogę do ukrytego wymiaru Płonących Piekieł. Chodzą pogłoski, że w tych małych sferach przebywają najpotężniejsze demony. Najedź ich azyl i stań tryumfalnie nad pokonanymi monstrami, a otrzymasz możliwość zebrania plugawych fragmentów ich ciał – nekrotycznych organów, które będzie można wykorzystać do stworzenia legendarnych przedmiotów o niewysłowionej mocy.
Pradawne zło budzi się w ruinach Starego Tristram. Pojawia się tajemniczy portal prowadzący do posępnej katedry, która wygląda aż nazbyt znajomo... Głęboko pod jej katakumbami Mroczny Władca czeka na śmiałków, którzy ośmielą się stawić mu czoła.
Co roku w styczniu możecie wziąć udział w wyjątkowym hołdzie dla pierwszej gry z serii Diablo, który wypełniliśmy znajomymi przeciwnikami i klasycznymi przedmiotami, a wszystkich atrakcji doświadczycie na silniku Diablo III. Śmiałkowie, którzy postanowią stawić czoła tym mrocznym wspomnieniom, mogą liczyć na nagrody do transmogryfikacji, osiągnięcia oraz garść wyjątkowych niespodzianek. Być może nie pamiętacie wszystkiego, co kryje się w tych niebezpiecznych podziemiach...
Żeby wziąć udział, należy uruchomić grę w trybie przygodowym i poszukać wydarzenia Ciemność nad Tristram w Akcie I, przy punkcie nawigacyjnym w Starych Ruinach. Póki wydarzenie będzie aktywne, na mapie obok punktu nawigacyjnego zobaczycie czerwony pentagram. Odwiedźcie Stare Ruiny, a znajdziecie tam portal, który przeniesie was do innej ery. Pokonajcie zło czające się w podziemiach katedry, by zdobyć unikatowy klejnot legendarny. Ale strzeżcie się – los nie był łaskawy dla ostatniego śmiałka, który próbował powstrzymać Władcę Grozy.
Losowość Diablo III ma na celu zapewnienie przyjemności podczas wielokrotnego przechodzenia gry, ale oznacza również, że twoje postępy zapisywane są w wyjątkowy sposób.
Nie musisz ręcznie zapisywać swojej gry, aby kontynuować ją od momentu, w którym ją opuściłeś. Stan rozgrywki (razem ze zdobytym doświadczeniem, skarbami i wykonanymi zadaniami) będzie automatycznie zapisywany w trakcie gry po osiągnięciu punktów kontrolnych. Twoja gra zostanie zapisana także po zakończeniu zabawy i wyborze opcji „Opuść grę” lub „Wyjdź z Diablo III” w menu gry. Wybierz jedną z tych dwóch opcji, aby mieć pewność, że postępy w rozgrywce zostały zachowane. Wyjście z gry poprzez wyłączenie komputera PC lub konsoli nie gwarantuje poprawnego zapisu danych.
Jeśli przerwiesz grę w podziemiach lub na odludziu, nie pojawisz się tam po jej ponownym wczytaniu. Zamiast tego rozpoczniesz grę w najbliższym punkcie kontrolnym – zwykle będzie to najbliższe miasteczko lub obóz. Aby powrócić na miejsce swojej ostatniej bitwy, możesz iść po swoich śladach lub skorzystać z punktu nawigacyjnego. Gdy odblokujesz punkt nawigacyjny, możesz powrócić do danej lokacji w mgnieniu oka, są więc one wyjątkowo pomocne dla twoich postępów w grze.
W zależności od upodobań możesz dokładnie badać każdą lokację lub eksplorować ją dość pobieżnie, lecz radzimy zawsze zachować ostrożność i szukać punktów nawigacyjnych, aby szybko poruszać się po świecie gry.
Gdy wkroczysz na nowy obszar, zobaczysz jego zamazaną i niekompletną mapę. W miarę jak będziesz przemierzać okolicę, kładąc trupem wrogów, grabiąc zwłoki oraz otwierając skrzynie, mapa będzie automatycznie uzupełniana.
Jeśli się zgubisz, możesz otworzyć mapę (domyślne skróty na PC: M lub TAB; konsole: krzyżak kierunkowy w dół), aby rozeznać się w okolicy. Obszary, których jeszcze nie odwiedziłeś, będą zaciemnione, dopóki się tam nie pojawisz. Gdy się do nich udasz, mapa wypełni się, pozwalając ci zobaczyć bardziej szczegółowo dany zakątek Sanktuarium. Jeśli widzisz na mapie pulsujący okrąg, lepiej udaj się w jego stronę – wskazuje on przybliżone położenie i kierunek twojego najbliższego celu w zadaniu.
W prawym górnym rogu ekranu w wersji na PC wyświetla się również mniejsza, odpowiednio przeskalowana wersja mapy. Ta minimapa przydatna jest do szybkiej nawigacji, gdy nie chcesz otwierać pełnowymiarowej mapy lub gdy próbujesz odnaleźć drogę w ciasnym labiryncie.
Sanktuarium zamieszkuje bardzo wiele rodzajów potworów, a każdy z nich pragnie zabić cię na swój własny sposób. Niektóre będą pluć kwasem lub wysyłać w twoim kierunku miniaturowe tornada, inne skoczą Ci do gardła, żeby cię obalić i rozerwać na strzępy, zanim zdążysz zareagować.
Oprócz walki z niezliczonymi „normalnymi” monstrami różnej maści grasującymi po świecie Sanktuarium będziesz regularnie stawiać czoła specjalnym potworom.
Czempioni mają nazwy podświetlone na niebiesko. Zazwyczaj wędrują w stadach i są groźniejsi niż „normalne” potwory – wytrzymują więcej ciosów, zadają poważniejsze obrażenia i posiadają specjalne zdolności, zwane modyfikatorami, na przykład mogą się teleportować z dala od twoich ataków lub po otrzymaniu ciosu odpowiadać wypuszczeniem błyskawic.
Rzadkie potwory mają nazwy koloru żółtego. Mają one więcej życia niż zwykłe potwory tego samego rodzaju, posiadają specjalny modyfikator i zazwyczaj towarzyszy im grupa trzech lub czterech innych istot, które choć słabsze, posiadają podobne umiejętności.
Wyjątkowe potwory mają nazwy koloru fioletowego. Zazwyczaj są one jeszcze potężniejsze od czempionów – mają jeszcze więcej życia, zadają jeszcze większe obrażenia i często posiadają wiele zdolności.
Czempioni oraz rzadkie i wyjątkowe potwory pozostawiają skarby odpowiednie do wysiłku, jaki trzeba włożyć w ich pokonanie – większe kule zdrowia, przywracające więcej życia, oraz więcej lepszych przedmiotów i złota.
W pewnych określonych punktach gry będziesz musiał stawić czoła naprawdę przerażającym bossom – potężnym lub wyjątkowo niebezpiecznym przeciwnikom, którzy nie zamierzają stosować się do normalnych reguł. Opisywanie ich byłoby bezcelowe. Poznasz ich na pierwszy rzut oka. Jedyną wspólną cechą tych wyjątkowych monstrów jest to, że do ich pokonania będziesz musiał użyć całego sprytu i wszystkich sił, a jeśli ci się powiedzie, otrzymasz naprawdę niezwykłe nagrody.
Poniżej znajduje się lista afiksów (wyjątkowych mocy) potworów, na jakie można się natknąć w Diablo III. Kilka uwag:
Nie wszystkie potwory wędrujące po świecie Sanktuarium mają niszczycielskie zapędy. Chciwe i przebiegłe gobliny skarbnicy nie przejmują się wielkimi wojnami i zamiast tego skupiają się na gromadzeniu dóbr materialnych. Podobno przemierzają Sanktuarium dzięki portalom, które prowadzą do innego świata, zwanego Skarbcem. Kiedy goblin zostanie zabity, te magiczne przejścia mogą pozostać otwarte. Istnieje wiele rodzajów goblinów, ale wszystkie uciekają, gdy pojawia się niebezpieczeństwo. Nie uświadczymy ich w ogóle w Głębokich Szczelinach, a portale do Skarbca pojawiają się wyłącznie w trybie przygodowym (w otwartym świecie, nie zaś w Szczelinach). Będziesz wiedzieć, że w pobliżu znajduje się goblin, gdy usłyszysz rzucający się w uszy chichot, a na mapie pojawi się ikona określająca dokładne położenie małego chciwca.
Te utrapione stwory rabują i plądrują wszystko, co tylko wpadnie im w ręce, ale przy pierwszej oznace zbliżającego się niebezpieczeństwa rzucą się do ucieczki, a z ich przepełnionych sakw zacznie się wysypywać złoto, klejnoty i inne kosztowności. Jeśli zdołasz zgładzić goblina, zanim ucieknie, wszystko to będzie twoje!
Nikt nie dorówna Zbieraczowi Klejnotów w gromadzeniu drogich kamieni. Od wypełnionych potworami pieczar, poprzez krainy zamieszkiwane przez demony, a skończywszy na ufortyfikowanych strażnicach nefalemów – żaden zakątek nie jest wystarczająco niebezpieczny, by odwieść te stwory od poszukiwań kosztowności. Zgładzeni Zbieracze Klejnotów pozostawiają w charakterze łupów kamienie szlachetne wszelkiego rodzaju i jakości.
Chciwość – przywara, która trapi zarówno serca nefalemów, jak i demonów, znajduje swój najpełniejszy wyraz w wypchanych sakwach Pozłacanych Baronów. Jeśli uda ci się upolować przedstawiciela tego gatunku goblinów, na długo zapomnisz o problemach finansowych.
Zwędzijuchy interesują się tylko jednym rodzajem waluty: krwawymi odłamkami, o których mówi się, że to odłamki zniszczonego Kamienia Świata lub fragmenty uwięzionych dusz demonów. Zmniejsz populację Zwędzijuch w Sanktuarium, a w twoje ręce wpadnie wystarczająca liczba krwawych odłamków, aby udać się na zakupy u... mniej tradycyjnych handlarzy.
Materiały rzemieślnicze wykorzystywane przez złotników i kowali używane są do tworzenia cennych elementów uzbrojenia – i wzbudzają niezdrową ciekawość Ohydnych Kolekcjonerów. W sakwach takiego goblina znaleźć można ogromne ilości materiałów rzemieślniczych oraz nieznane wcześniej schematy dla rzemieślników.
Nikczemni Dręczyciele mają obsesję na punkcie legendarnych artefaktów, które od wieków wpływają na przebieg Wiecznego Konfliktu, i zrobią wszystko, aby położyć na nich swoje chciwe łapska. Aby chronić przenoszone przez siebie cenne łupy, teleportują się one po polu bitwy. Pokonani Nikczemni Dręczyciele pozostawiają po sobie różnorodne przedmioty, w tym co najmniej jeden przedmiot legendarny.
Nieznośne Huncwoty biegają czasem po polach bitew z sakwami wypełnionymi orężem. Stwory te zakładają hełmy i zbroję płytową, które zdecydowanie nie zostały wykonane z myślą o istocie tak niewielkiej. Niech cię jednak nie zwiedzie ich źle dobrany pancerz. Nieznośne Huncwoty nauczyły się kilku sztuczek podczas pobytu w Sanktuarium. Kiedy wyczują zagrożenie, wezwą do siebie peonów Skarbca, dzięki którym mogą zyskać wystarczająco dużo czasu, by otworzyć portal i uciec.
W obliczu niebezpieczeństwa Galaretowaty Rozszczepiacz będzie chronić swoje skarby za wszelką cenę – również rozdzielając się na mniejsze Galaretowate Rozszczepieńce, które w chwili śmierci znów się rozszczepiają. Jeden taki goblin potrafi strzec niewypowiedzianych skarbów – ale będziesz je wydzierać z łap całej armii stworów.
Tęczowe gobliny są wyjątkowo rzadkim widokiem. Zdają się należeć do zupełnie innej gałęzi goblińskiej rodziny. Ginąc, upuszczają one zwyczajne łupy, ale również pozostawiają po sobie pryzmatyczny portal wiodący nie do Skarbca, a do fantastycznej i kolorowej krainy zwanej Kaprysowem! Może nawet zobaczysz tęczę.
W przeciwieństwie do swoich pobratymców gobliny menażeriony porywają i kolekcjonują stworzenia – żywe oraz nieumarłe. Nie sposób zgadnąć, kto lub co uwięzione jest w tobołku menażeriona, ale nie obawiajcie się! Jeśli tylko zdołacie uwolnić tajemniczą ofiarę goblina, bez wątpienia z wdzięczności istota ta podąży za wami i stanie się najwierniejszym kompanem podczas waszych przygód!
Poszukiwacze przygód, którym uda się zabić lekkomyślnego goblina, mogą być nagrodzeni rzadkim widokiem: w pełni sprawnym portalem do Skarbca, w którym przechowywane są ogromne bogactwa zgromadzone przez wszelkiego rodzaju gobliny. Krainą tą włada olbrzymia demonica – jaśnie pani Chciwość, Baleronowa Skarbca. Zakończ jej panowanie, a nieskończone bogactwa Skarbca należeć będą do ciebie.